بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴، گوگل با بهره‌گیری از حسگرهای حرکتی بیش از دو میلیارد گوشی هوشمند اندرویدی، شبکه‌ای جهانی برای شناسایی زمین‌لرزه ایجاد کرد. این ابتکار امکان ارسال هشدارهای خودکار به میلیون‌ها کاربر در ۹۸ کشور را فراهم ساخت. نتایج این پروژهٔ گسترده نشان می‌دهد که این فناوری از نظر دقت با لرزه‌سنجی سنتی رقابت می‌کند و ظرفیت ارتقای ایمنی عمومی در سراسر جهان را دارد.
بر خلاف سامانه‌های متعارفی که به لرزه‌سنج‌های تخصصی و پرهزینه متکی هستند، سامانهٔ «Android Earthquake Alerts» گوگل از گستردگی گوشی‌های هوشمند بهره می‌برد؛ دستگاه‌هایی که به‌طور پیش‌فرض داده‌های حرکتی را جمع‌آوری می‌کنند مگر آنکه کاربر انصراف دهد. با تحلیل این داده‌ها، سامانه منشأ و بزرگی بیش از ۱۱٬۰۰۰ زمین‌لرزه را با دقتی هم‌تراز ابزارهای تخصصی تشخیص داد.
یافته‌ها که در نشریهٔ Science منتشر شد، نخستین ارزیابی جامع از عملکرد سامانه از زمان راه‌اندازی بی‌سر و صدای آن سه سال پیش است. در این دوره، شمار دریافت‌کنندگان هشدارهای زلزله ده برابر شد و هدف گوگل مبنی بر رساندن هشدارها به جمعیتی که پیش‌تر دسترسی نداشتند محقق گردید.
مزیت سامانه در حساسیت یک دستگاه واحد نیست، بلکه در مقیاس عظیم داده‌هاست. الگوریتم‌های گوگل سیگنال‌های حرکتی گوشی‌های پراکنده در مناطق وسیع را کنار هم می‌گذارند و تفاوت‌های زمین‌شناسی محلی، مصالح ساختمانی متنوع و اختلاف سخت‌افزاری مدل‌های گوشی را در نظر می‌گیرند. این روش امکان تشخیص لرزش‌های خفیف را از طریق الگوهای حرکتی جمعی فراهم می‌کند.
با وجود موفقیت، محدودیت‌هایی به‌ویژه دربارهٔ زمین‌لرزه‌های بسیار قدرتمند باقی است. برای مثال، در زمین‌لرزه‌های ویرانگر فوریهٔ ۲۰۲۳ ترکیه، هشدارها شدت رویداد را دست‌کم گرفتند. هرچند ۴٫۵ میلیون اعلان ارسال شد، تحلیل دوباره با الگوریتم‌های بهبود‌یافته نشان داد که هشدارهای قوی‌تر «TakeAction» می‌توانست تا ۱۰ میلیون دستگاه را دربر گیرد.
هارولد توبین، لرزه‌شناس دانشگاه واشینگتن، در گفتگو با Nature گفت: «این نشان می‌دهد که آن‌ها از سال ۲۰۲۳ در حال ارتقای سامانه بوده‌اند و نتایج مثبتی حاصل شده است.» او بر لزوم شفافیت در چنین سامانهٔ ایمنی عمومی تأکید کرد تا مقامات شهری بتوانند تصمیمات آگاهانه بگیرند.
شفافیت همچنان موضوع بحث علمی است. گوگل از یک‌سو مدعیِ باز بودن دربارهٔ نحوهٔ عملکرد سامانه است، اما ماهیت مالکیتی الگوریتم‌ها و ملاحظات حریم خصوصی مرتبط با داده‌های کاربران، ارزیابی بیرونی را محدود می‌کند.
آلن هاسکر، لرزه‌شناس مؤسسه فناوری کالیفرنیا، افزود: «این سامانه بسیار چشمگیر است—بیشتر کشورها سامانه هشدار زلزله ندارند و این فناوری می‌تواند آن خلأ را پر کند.» او خاطرنشان کرد که دسترسی پژوهشگران مستقل به داده‌ها و الگوریتم‌ها اعتماد به قابلیت اطمینان سامانه را افزایش می‌دهد.
گوگل تأکید می‌کند که سامانهٔ اندرویدی هشدار زلزله مکمل سامانه‌های رسمی دولتی یا علمی است، نه جایگزین آن‌ها. ریچارد آلن، لرزه‌شناس دانشگاه کالیفرنیا برکلی و عضو مدعو گوگل، گفت: «ریشهٔ اصلی این مقاله همین است. امیدوارم جامعهٔ علمی آن را درک کرده و قدردان باشد.»
