اگرچه ویندوز از نسخه ۸.۱ با پروتکل حافظههای ذخیرهسازی NVMe آشنایی داشته است؛ اما مشخص شده که درایور پیشفرض مایکروسافت برای این دستگاهها (disk.sys) عملکرد چندان بهینهای ارائه نمیدهد. قدمت این درایور به سال ۲۰۰۶ برمیگردد و بخشی از قدیمیترین درایورهای پایه مایکروسافت است که ظاهراً با حافظههای NVMe همانند درایوهای SCSI رفتار میکند.
مایکروسافت در سیستمعاملهای ویندوز ۱۱ نسخه ۲۵H2 (نسخه کلاینت) و ویندوز ۲۰۲۵ (نسخه سرور)، درایور بومی جدیدی به نام nvmedisk.sys منتشر کرده که شناخت بسیار بهتری از NVMe دارد. سادهترین راه برای بررسی اینکه آیا درایو شما از درایور قدیمی استفاده میکند یا خیر، مراجعه به Device Manager است. در آنجا باید بخش «Disk Drives» را باز کنید، وارد Properties درایو خود شوید، به تب Driver بروید و روی دکمه «driver details» کلیک کنید.
بررسیهای جدید نشان میدهند که این درایور پتانسیل آن را دارد که در صورت سازگاری، عملکرد حافظههای NVMe را آزاد کند. ظاهراً nvmedisk.sys عملکرد را هم در بارهای کاری ترتیبی و هم تصادفی به شدت بهبود میبخشد. با این حال استفاده از این درایور با خطراتی همراه است؛ زیرا همه SSDهای NVMe از آن پشتیبانی نمیکنند و در صورت ناسازگاری، ممکن است بوت شدن ویندوز ۱۱ با مشکل مواجه شود.
فعالسازی این قابلیت در ویندوز ۱۱ نیازمند تغییر سه مقدار در رجیستری ویندوز است. اکیداً توصیه میشود پیش از تغییر این تنظیمات، از اطلاعات خود بکآپ یا ایمیج کامل تهیه کنید تا در صورت بالا نیامدن ویندوز، امکان بازگردانی سیستم وجود داشته باشد.
