در سال ۲۰۲۲، اینتل یک فرصت بزرگ را برای طراحی و ساخت چیپ پلیاستیشن ۶ سونی از دست داد، که ضربه قابلتوجهی به تلاشهای این شرکت برای گسترش کسبوکار تولید قراردادیاش بود، به گفته سه منبع آگاه. اینتل در رقابت با ایامدی برای این قرارداد قرار داشت و قصد داشت طراحی چیپ پلیاستیشن ۶ را بر عهده بگیرد و با همکاری شرکت تولید نیمههادی تایوان (TSMC) به تولید بپردازد. این قرارداد میتوانست میلیاردها دلار درآمد و تولید هزاران ویفر سیلیکونی در ماه را برای اینتل به همراه داشته باشدد.
اینتل و ایامدی آخرین رقبای باقیمانده در این فرآیند مناقصه بودند. بردن این قرارداد نه تنها یک موفقیت برای تیم طراحی اینتل میبود، بلکه موجب تقویت واحد تولید قراردادی این شرکت میشد، که بخش اصلی برنامه بازگشت به رشد شرکت تحت مدیریت مدیرعامل پت گلسینگر بود.
گلسینگر برنامههای خود را برای واحد تولید اینتل در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد و در فوریه ۲۰۲۳ به طور رسمی آن را راهاندازی کرد. اگرچه این فرصت مربوط به چیپ پلیاستیشن در بخش طراحی اینتل آغاز شده بود، اما میتوانست به طور قابلتوجهی به عملکرد مالی کسبوکار تولید قراردادی کمک کند که پس از جدایی از شرکت اصلی شکل گرفت.
این گزارش جزئیات جدیدی از تلاشهای اینتل برای کسب قرارداد پلیاستیشن ۶ سونی، که هنوز بهطور رسمی اعلام نشده است، را روشن میکند. معمولاً کنسولهای سونی در طول عمر خود بیش از ۱۰۰ میلیون واحد فروش دارند. هرچند چیپهای کنسول سود کمتری نسبت به چیپهای هوش مصنوعی دارند، اما تجارت پایداری ارائه میدهند که میتواند از فناوریهای موجود بهره ببرد. قرارداد با سونی میتوانست به تقویت کسبوکار تولید قراردادی اینتل کمک کند، که برای یافتن مشتریان جدید بزرگ با چالشهایی مواجه بوده است.
اما مذاکرات به دلیل اختلاف بر سر سودی که اینتل از فروش هر چیپ به سونی دریافت میکرد، شکست خورد، به گفته دو منبع. این اختلاف مانع از نهایی شدن قیمت بین اینتل و سونی شد و در نهایت ایامدی برنده این قرارداد شد. فرآیند مناقصه به طور مداوم به اینتل و ایامدی محدود شد و سایر رقبا مانند برودکام حذف شدند.
مذاکرات اینتل و سونی ماهها طول کشید و شامل جلساتی میان مدیران عامل دو شرکت و دهها مهندس و مدیر اجرایی بود.
در پاسخ به گزارشهای مربوط به شکست اینتل در کسب قرارداد پلیاستیشن ۶، سخنگوی اینتل اظهار داشت: “ما به شدت با این توصیف مخالفیم اما قصد نداریم در مورد هرگونه مکالمه فعلی یا احتمالی با مشتریان اظهارنظر کنیم. ما یک ارتباط قوی با مشتریان در هر دو بخش محصولات و تولید قراردادی خود داریم و کاملاً بر نوآوری برای پاسخگویی به نیازهای آنها متمرکز هستیم.”
معضل سازگاری با نسخههای قدیمی
نسل فعلی کنسولهای پلیاستیشن از چیپهای سفارشی طراحی شده توسط ایامدی استفاده میکنند. اگرچه سونی اخیراً پلیاستیشن ۵ پرو را معرفی کرده، اما هنوز نسل بعدی کنسول را رونمایی نکرده است. سه سال پس از عرضه اولیه، سونی ۲۰.۸ میلیون واحد از پلیاستیشن ۵ را در سال مالی ۲۰۲۳ به فروش رساند.
همانطور که شرکتهای بزرگ فناوری مانند گوگل و آمازون از فروشندگان خارجی برای طراحی و تولید چیپهای هوش مصنوعی سفارشی استفاده میکنند، سونی نیز به پیمانکاران طراحی ماهر برای ساخت چیپهای کنسول متکی است. یکی از چالشهای کلیدی در مذاکرات اینتل و سونی، تضمین سازگاری با نسخههای قبلی کنسول بود که برای کاربران امکان اجرای بازیهای قدیمی روی سختافزار جدید را فراهم میکند. انتقال از ایامدی (که چیپ پلیاستیشن ۵ را طراحی کرده بود) به اینتل میتوانست این ویژگی مهم را به خطر بیندازد. مهندسان و مدیران اجرایی سونی و اینتل در مورد پیچیدگی و هزینه تضمین سازگاری بحث کردند.
سونی معمولاً بر سازگاری با نسخههای قبلی تأکید دارد و به کاربران اجازه میدهد بازیهای خریداریشده برای کنسولهای قدیمی را اجرا کنند که این ویژگی نیازمند تلاش مهندسی گستردهای برای طراحان چیپ است.
چالشهای بزرگ اینتل
اینتل که از موج اولیه رشد تراشههای هوش مصنوعی مولد که توسط انویدیا و ایامدی هدایت میشود، عقب ماند، با چالشهای بیشتری روبرو است. این شرکت در سهماهه دوم سال ۲۰۲۳ عملکرد ضعیفی داشت و اعلام کرد که ۱۵٪ از نیروی کار خود را کاهش میدهد تا ۱۰ میلیارد دلار صرفهجویی کند. همچنین، اینتل قصد دارد هزینههای سرمایهای خود را در گسترش کارخانه کاهش دهد، که یک رکن اساسی استراتژی تولید قراردادیاش بود.
استعفای ناگهانی لیپ-بو تان، یک عضو برجسته هیئت مدیره، به دلیل اختلاف نظرها در مورد آینده اینتل، مشکلات این شرکت را تشدید کرد. در یک جلسه اخیر هیئت مدیره، گلسینگر و مدیران دیگر اینتل در مورد برنامههایی برای کنار گذاشتن کسبوکارهایی که اینتل دیگر قادر به حفظ آنها نیست، بحث کردند. منابع آگاه گفتند که آینده واحد چیپهای قابل برنامهریزی Altera و همچنین گسترش تولید اینتل در آلمان مورد بررسی قرار گرفت.
اینتل در دوران گلسینگر بخشهای طراحی و تولید خود را جدا کرد و از سال جاری نتایج مالی هر یک را به طور جداگانه گزارش کرده است. در ماه آوریل، این شرکت ۷ میلیارد دلار زیان عملیاتی در بخش تولید خود اعلام کرد.
این شرکت برای جذب یک مشتری برجسته برای فرآیند تولید پیشرفته ۱۸A خود، که به شرکتهای دیگر نیز باز است، با مشکل مواجه شده است. اگر اینتل موفق به کسب قرارداد پلیاستیشن ۶ میشد، میتوانست برای بیش از پنج سال واحد تولید قراردادیاش را مشغول کند.
بر اساس برآوردهای داخلی اینتل، قرارداد بلندمدت با سونی میتوانست در طول مدت قرارداد حدود ۳۰ میلیارد دلار برای اینتل درآمد داشته باشد. برای مقایسه، پلیاستیشن ۲ از زمان عرضهاش در سال ۲۰۰۰ حدود ۱۵۰ میلیون واحد فروش داشته است.
قرارداد بلندمدت با سونی میتوانست مشتریان بزرگ جدیدی را به کسبوکار تولید قراردادی اینتل جذب کند، در حالی که اینتل همچنان در تلاش برای جذب مشتریان جدید به فرآیند پیشرفته ۱۸A خود است.